Za Velikog srpskog župana, Stefana Nemanju, grad Niš imao je poseban značaj. U vreme kada je kao mlad plemić upravljao Toplicom, Rasinom i Rekom, u njemu se sreo sa slavnim vizantijskim carem, Manojlom Komninom.... Između čuvenog romejskog vladara i potonjeg osnivača srpske države tada se razvilo prijateljstvo, koje će trajati sve do smrti moćnog gospodara Konstantinopolja. Nakon toga osnivač dinastije Nemanjića kreće da širi svoju državu na račun vizantijskih teritorija. U tom pohodu 1183. godine osvaja i Niš, od koga želi da napravi svoju novu prestonicu. Gradi veliku crkvu Svetog Pnatelejmona. 1189. u porti te crkve očekuje vođu Krstaša, velikog nemačkog cara, Fridriha Barbarosu. Biće to jedan od prvih diplomatskih susreta u istoriji srpske države.

Jedinstven u svetu, deo divlje prirode u srcu Beogradske tvrđave, Beo zoo vrt osnovao je 1936. godine industrijalac i tadašnji gradonačelnik Vlada Ilić. Osmišljen kao kombinacija botaničke bašte i oaze za životinje, zoološki vrt najpre je zauzimao prostor od tri i po hektara.... Originalno i svevremenski, kao jedinstvenu arhitektonsku i urbanističku celinu, projektovao ga je inženjer Aleksandar Krstić, autor niza objekata i parkova tadašnjeg Beograda. Krstić je bio i prvi direktor vrta čije je otvaranje prenosio Radio Beograd, a tog dana, za nekoliko sati, 3.000 ljudi posetilo je vrt u kom su tada bila 83 sisara i 306 ptica.

Danas se reč algoritam najčešće vezuje za pojam računarstva, mada se algoritam uopšteno može smatrati za uputstvo kako da se reši bilo koji zadatak ili problem. Tako se i uputstvo za slanje čoveka na Mesec i uputstvo za pravljenje robota sastoji od niza koraka, postupaka, koje treba uraditi i koji vode ispunjenju cilja ili rešavanju izazova.... Neki ljudi, institucije i projekti u Srbiji imaju dobro postavljene algoritme i shodno tome i dobre rezultate u nauci i inovacijama. Kažu recimo, da nisu glasine, i da je tačna informacija da je, Mašinski fakultet u Beogradu posedovao aero-tunel pre same NASE. Taj tunel se i danas dosta koristi za nastavu i osposobljavanje budućih studenata u pronalasku posla, ali i za testiranje delova aviona, otpornosti zgrada i drugih građevina. U njemu je, recimo, testirana i postojanost Avalskog tornja. Mnogi ne znaju da je algoritam za to da robot stoji kao čovek utvrđen upravo u Beogradskoj školi robotike, i koriste ga danas svi humanoidni roboti na svetu. Pogledajmo danas zajedno algoritam upravo međunarodno prepoznate Laboratorije za robotiku Elektrotehničkog fakulteta Univerziteta u Beogradu, koja ima veliki broj evropskih projekata, i, podjednako važno, veliki broj mladih istraživača. Današnji algoritam vam predstavlja i godinama predano postavljan kod Beogradskog foruma investicionog kapitala – Belgrade Venture Forum, i, konačno, i već pomenuti tunel, koji je deo Laboratije za aerotehniku, Katedre za vazduhoplovstvo Mašinskog fakulteta Univeziteta u Beograd. Probaćemo i da Vas inspirišemo životnim algoritmom našeg mladog naučnika Đorđa Ogrizovića, koji se nedavno vratio u Srbiju sa diplomom Univerziteta Kembridž. Đorđe se bavi temama koja konačno dobijaju zapaženo mesto i u našem javnom diskursu, a za koje se nadamo da će biti i sve više na listi prioriteta donosioca odluka. Četvrti Algoritam završićemo pričom o algoritmu finansiranja nauke koja pomera granice i redifiniše i sam algoritam sveta ili, tačnije, svetova oko nas, kroz priču o Evropskom istraživačkom savetu.

Gotovo tri veka Srbi su bili čuvari granice ugarske i austrougarske carevine na teritoriji današnje Vojvodine.... Najčuvenija i najjača vojna formacija Austrougarske monarhije bili su šajkaši, koje su nazivali i „vukovi sa Dunava jer su bili strah i trepet na Dunavu, Tisi i Savi. Šajkaši su na tim rekama bili brana hrišćanstva i živi zid Osmanlijama. Dok su u Banatu i Bačkoj, šajkaši vodenu granicu branili svojim brodovima zvanim šajke, Sremci, koji su takođe bili graničari, vojnu granicu branili su sa svojim konjima koji su im bili ne samo saborci, saputnici već i sapatnici. Konji su i drugim Vojvođanima bili najveća uzdanica ne samo u ratu, već i u radu jer su sa njima obavljali najveći deo poslova na njivi i u domaćinstvu. Do 1955. godine u Vojvodini je bilo čak 285.000 konja. Oktanske bedevije, traktori i kombajni isterali su konje iz vojvođanskih atara, a parni i električni mlinovi istisnuli su vetrenjače, kojih je samo u Banatu bilo 280. Vreme je samlelo vetrenjače kao i đeram čija se škripa sve ređe čuje na vojvođanskim salašima, na kojima se još uvek mogu sresti guske koje su mnogima bile spas u gladnim godinama, a uz to su im obezbeđivale najfiniju i najmekšu postelju, jastuke i jorgane punjene perjem. Još jedno od obeležja Vojvodine su kibicfensteri, prozori izbačeni iz ravni fasade, kroz koje se moglo gledati, odnosno kibicovati ne samo pravo, već i levo i desno. Kibicfensteri su služili frajlama za tajno kibicovanje, a za ono javno služile su klupe ispred kuća u vojvođanskim sokacima i šorovima. Do pojave radija, televizije i interneta na te klupe su se slivale sve važne informacije, ne samo iz sela, već i iz celog sveta. Na tim klupama se često isprobavala tek ispečena rakija i još više vino. Sremci iz vinskog, kao i oni iz drugih krajeva Srema, nisu mogli bez vina, dok oni iz gospodskog ili ruzmarinskog Srema nisu mogli bez bermeta. Postojbina bermeta su Sremski Karlovici, koji su u vreme Marije Terezije dobili privilegovani status. Zahvaljujući baš tom vinu, aromatizovanom sa 70 lekovitih trava, kao i ausbruhu koji je služio kao lek. I jedno i drugo vino danas proizvodi porodica Živanović iz Sremskih Karlovaca. U ovoj gotovo najstarijoj vinogradarskoj i vinarskoj porodici u Sremskim Karlovcima, čija vina leže u lagumima, starim dva i po veka, u kojima je plemenita plesan ovenčala boce bermeta i ausbruha.